عالم مادی ، عالم ذرات است.

عالم ذرات

عالمی که در آن زندگی می کنیم عالم ذرات است . دنیایی که هر ذره از مجموع ذرات بسیار
ریزتر تشکیل شده و همچنین این همبستگی بین ذرات تا بی نهایت ادامه یافته و تبدیل به
انسانی چون ما شده و در بی نهایت وجود و بی کرانتر این جهان ، جهانهایی را ساخته اند که
در قدرت تفکر و تعقل اشرف مخلوقات نمی گنجد. ذراتی که هر کدام به طور جداگانه دارای
شعور و معرفت مختص خود می باشند و هر یک به وظیفه ای که آفریدگارش به او سپرده
است عمل می کند و کوچکترین سرپیچی از اوامرش نمی کنند که اگر چنین بود این جهان و
جهانهای دیگر منظم و هدفمند نبودند . حال آنکه ، آنها را آفرید ، ما را آفرید، آسمانها و زمین
را آفرید و آنها را گسترش داد ، قابل ستایش نیست ؟ کسی که بر علم آفرینش تک تک ذرات
سازنده ی هر ذره آگاه است . کسی که هر ذره را به شعوری خاص امر کرد و آنها جملگی
مشغول حمد و ستایش خداوند هستند و او را نماز می گذارند . همه زنده اند . همه در حال
حرکتند ، همه خدا را تسبیح می گویند و خداوند همه ی آنها را برای انسان آفرید . برای اشرف
مخلوقات ! حال با این همه لطفی که در حقت روا داشته و شعوری به تو عطا کرده که به هیچ
یک از بندگانش نداده ، از او سپاس گذار نیستی

شعور ذرات

شعور یعنی علم به تسبیح خداوند داشتن و تسبیح خداوند یعنی عمل به اوامرش . پس هر
آنکس که می خواهد به شعور تعالی دست یابد و مسئولیت و جایگاهش را در این جهان به
بهترین نحو ممکن عملی سازد باید در مسیر نور و روشنی تمام ذرات عالم قرار بگیرد . ما
چه انسان های خوبی باشیم چه بد ، هوا وجود دارد ، پیوند فوق العاده محکم ما بین
ذرات آب هست ، خون در بدن در حال گردش است و انسانهای جدید متولد می شوند و در
مقابل دیگر انسان ها از دنیا خواهند رفت پس این یعنی اینکه به امر و اراده ی خداوند
مقتدر و طبق شعوری که به بندگانش عطا کرده است ، جهان ، طبق برنامه و روال تعیین
شده در حال پیشرفت است و از حرکت نمی ایستد.