پهنه بندی تعیین قیر مناسب براساس شاخص عملکردی در ایران

سیستم رایج نام گذاری قیر در ایران براساس درجه نفوذ قیر است در حالی که بر خلاف این دسته بندی قیر، مشخصات قیر به روش روسازی ممتاز به طور نظری و مستقیم براساس عملکردی بنا شده است و امروزه به عنوان یک سیستم رایج در اکثر کشورهای توسعه یافته مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق سعی شده با استفاده از اطلاعات به دست آمده از 96 ایستگاه هواشناسی کشور که داده های 20 سال اخیر را جمع آوری کرده اند، یک بررسی از وضعیت قیرهای موردنیاز در کشور به روش روسازی ممتاز صورت پذیرد. بدین منظور دمای حداقل در سطح روسازی و دمای حداکثر در عمق 20 میلی متر روسازی با ضریب اطمینان 98% محاسبه گردید. با استفاده از این دو پارامتر PGXXYY برای هر ایستگاه تعیین و پهنه بندی جغرافیایی در کل با استفاده از این دو پارامتر، شاخص PGXXYY برای هر یک از ایستگاه های یاد شده تعیین و نقشه پهنه بندی جغرافیایی نظری آن در کل کشور را با استفاده از نرم افزار GIS تهیه شد. در انتها در هر نقطه از راه های اصلی کشور این شاخص مشخص گردید. نتایج حاکی از آن است که قیرهای تولیدی کشور (به لحاظ شرایط آب و هوایی) در حدود 90 درصد از کل نتایج ایستگاه های بدست آمده را پوشش می دهند که برای 10 درصد باقی مانده، قیر پلیمری می تواند جایگزین مناسبی باشد.

کلیدواژه ها:

قیر ، شاخص عملکردی (PG) ، آزمایشات شارپ ، پهنه بندی جغرافیایی