تغییرات گرلین آسیل دار پلاسمایی و گرسنگی افراد چاق، هنگام و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی متناوب با شدت های مختلف

وزن بدن از طریق تعادل بین دریافت غذا و انرژی مصرفی تنظیم میشود. هورمون گرلین باعث افزایش اشتها و مصرف غذا می گردد. برای تعیین اثرات یک جلسه فعالیت ورزشی متناوب با شدت های فزاینده روی گرلین آسیلدار و اشتهای افراد چاق، 9 دانشجوی مرد بی-تحرک با سن 21-0/5 سال، وزن بدن 99/61-2/13 کیلوگرم، شاخص توده بدن 32/68-0/84 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 34/21-1/48 میلیلیتر/کیلوگرم/دقیقه، در تحقیق حاضر شرکت کردند. تحقیق با طرح تصادفی متعادل شده شامل دو جلسه آزمون (ورزشی و کنترل) انجام شد. پروتکل تمرین شامل دویدن روی نوارگردان با %50، %60 ، %70، و %80 حداکثر اکسیژن مصرفی بود. نمونه های خون قبل، هنگام و دو ساعت بعد از فعالیت جمعآوری شد. نتایج نشان داد مقادیر گرلین آسیلدار و میزان گرسنگی کاهش یافته است و در انتهای آزمون، به طور معنی داری کمتر از مقادیر استراحتی بود (هر دو .(P<0/001 مساحت زیرمنحنی مربوط به میزان گرسنگی، هنگام فعالیت ورزشی، بازیافت و کل دوره آزمون به طور معنی داری (به ترتیب: P=0/007، P<0/001 و (P<0/001 در جلسه آزمون ورزشی (به ترتیب: 145/94-7/33، 344/58-21/71، 490/19-23/90 واحد در دقیقه) کمتر از کنترل بود، در حالی که مقادیر مساحت زیرمنحنی مربوط به گرلین آسیلدار در جلسه آزمون ورزشی، در مقایسه با کنترل فقط در دوره بازیافت (P<0/001) و کل دوره آزمون (P<0/001) کمتر بود . این یافتهها اشاره دارند گرلین آسیلدار و اشتهای افراد چاق هنگام فعالیت ورزشی با شدت %70 حداکثر اکسیژن مصرفی و تا دو ساعت بعد از این پروتکل کاهش مییابد و به نظر می رسد هورمون رشد در این کاهش نقش موثرتری دارد . اینکه آیا این پروتکل میتواند در یک برنامه تمرینی کوتاه مدت اثرات مشابهی داشته باشد، به بررسی بیشتر نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

دویدن ، اشتها ، گرلین آسیل دار ، هورمون رشد ، چاقی