ضرورت به کارگیری سیستم های هدایت گر انتقالی نور در ساختمان هایی با پلان عمیق

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 499

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IACUT03_493

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

راهبردهای کنونی استفاده از نور خورشید در ساختمان، در سه حوزه عمده قابل تقسیم بندی می باشند: 1) تبدیل انرژی تابشی خورشید به انرژی گرمایی؛ 2) تبدیل انرژی تابشی خورشید به انرژی الکتریکی؛ 3)استفاده از انرژی تابشی خورشید برای تامین روشنایی (نور روز). مهم ترین چالش ها در مصرف انرژی تابشی خورشید بدین قرار است: 1)پیچیدگی های موجود در مرحله گردآوری نور (هم راستا کردن اشعه های خورشید و وارد کردن آن ها به دهانه مسیر انتقال)؛ 2)افت زیاد و بازده کم در مسیر انتقال. به دلیل همین پیچیدگی ها بود که سیستم های هدایت گر نور روز مهجور مانده و تنها برای انتقال نور در مسافت های کوتاه مورد استفاده قرار می گرفت. اما در دهه های اخیر و با پیشرفت فناوری در این زمینه، سیستم های هدایت گر نوینی با استفاده از مواد جدید و کارا، تحت عنوان سیستم های هدایت گر انتقالی نور روز (لوله های نوری)، مورد بهره برداری قرار گرفته اند. در این نگاره بر آنیم تا با مرور ضرورت های استفاده از نور روز در ساختمان و در کنار آشنایی کوتاه با سیستم های هدایت گر نوین نور روز، دلایل برتری سیستم های هدایت گر انتقالی نور روز را در ساختمان های با پلان عمیق مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

سیستم های نوین هدایت گر نور روز ، سیستم های هدایت گر انتقالی نور روز ، لوله های نوری ، پلان عمیق

نویسندگان

احمدعلی ایرجی

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تکنولوژی معماری، دانشکده معماری، دانشگاه تهران

محمدتقی رضایی حریری

دانشیار دانشکده معماری دانشگاه تهران