مالکیت نفت در قراردادهای نفتی بین المللی از منظر حقوق خصوصی

زمان و مکان انتقال مالکیت نفت استخراج شده یکی از نقاط چالش برانگیز در قراردادهای نفتی بین المللی بوده است. در روابط قراردادی نفتی از یکسو کشور میزبان قرار دارد که معمولا قانون خود را حاکم بر قرارداد قرار میدهد و از سوی دیگر شرکت خارجی وجود دارد که به دلیل سابقهی قراردادهای نفتی معمولا تحت تانیر حقوقکشورهای انگلیسی زبان یا کامن لا است. در حقوق کامنلا مالکیت بنا بر توافق طرفین انتقال پیدا میکند، اما در حقوق ایران انتقال مالکیت یک حکم قانونی است و بنا بر نو( قرارداد زمان و مکان این انتقال متفاوت است. دراکثر کشورهای نفتی از راهحل حقوق کامنلا مبنی بر توافقی بودن انتقال مالکیت استفاده میشود، اما استفاده از این راهکار در حقوق ما نیازمند ن، قانونی است که با نسخ قوانین نفت قبلی وجود خارجی ندارد. لذا باید دقت داشت که تصریح به زمان و مکان انتقال مالکیت در قراردادهای نفتی مخصوصا قراردادهای امتیازی و مشارکت در تولید در چهارچوب فعلی قانونی ما بلاانر و بینتیجه است.

کلیدواژه ها:

انتقال مالکیت ، مالکیت نفت ، قراردادهای نفتی ، قانون نفت ، حقوق خصوصی