بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری آب زیرزمینی و ارتباط ان با تغییرات تراز (مطالعه موردی: آبخوان دشت تبریز)

بررسی و کنترل کیفیت منابع آب زیرزمینی، نه تنها اهمیتی کمتر از کنترل کمیت و بیلان سفره‌ها ندارد بلکه در دشت‌هایی که دارای هزاران چاه حفر شده مجاز و غیرمجاز بوده و سالیانه میلیون‌ها متر مکعب آب از دل آن‌ها استخراج می‌گردد؛ این بررسی‌ها اهمیت ویژه‌ای می‌یابند. در این پژوهش برای بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری و تزاز آب زیرزمینی از دادههای هدایت الکتریکی 47 حلقه چاه انتخابی کیفی و داده‌های تراز 58 حلقه چاه پیزومتری آبخوان دشت تبریز استفاده شد. در ابتدا صحت سه روش کریجینگ ساده (SK)، کریجینگ جهانی (UK) و وزن‌دهی معکوس فاصله (IDW) با روش اعتبارسنجی متقاطع بررسی شد. نتایج نشان داد برای تخمین هدایت الکتریک ، روش کریجینگ جهانی و برای تخمین تراز، روش وزن‌دهی معکوس فاصله صحت بیشتری دارند. در ادامه با استفاده از پروفیل مکانی و نقشه‌های پراکنش هدایت الکتریکی و تراز، تغییرات این پارامترها در سطح منطقه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان ازکیفیت پایین آب در اکثر قسمتهای حوضه داشت. بررسی تغییرات سالانه‌ی هدایت الکتریکی و تراز آب زیرزمینی نیز حاکی از افزایش هدایت الکتریکی و کاهش تراز آب زیرزمینی از سال 82 تا 91 بود.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی و زمانی ، تراز آب زیرزمینی ، کریجینگ جهانی ، کریجینگ ساده ، وزن‌دهی معکوس فاصله