بررسی امکان بهبود بلوغ برونتنی تخمک گوسفند با استفاده از سکرتوم حاصل از سلول های اپیتلیال پوشاننده لوله رحمی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 26

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOLOGY06_018

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

بلوغ آزمایشگاهی تخمک (IVM) یک مرحله کلیدی برای تهیه تخمک های باکیفیت برای لقاح آزمایشگاهی است. مطالعاتنشان داده است که IVM هرگز برای تمام تخمک های مورد نظر رخ نمیدهد. به عبارتی، بازده این مرحله هرگز صد در صد نیست. بنابراین، پژوهشگران در سراسر جهان، در حال مطالعه برای ارائه روشهایی برای افزایش بازده مرحله IVM هستند.ریزمحیط لوله اویداکت (لوله رحمی یا لوله فالوپ) با ترشح انواعی از پروتئین ها و عناصر متابولیکی، شرایط ویژه ای را برایرویدادهای کلیدی تولیدمثل، از جمله بلوغ گامت، لقاح و رشد اولیه جنین فراهم میکند. این فرآیندها درنهایت، موفقیت درباروری را تضمین میکنند. در مطالعه حاضر، امکان بهینه سازی محیط بلوغ تخمک گوسفند با استفاده از سکرتوم (موادمترشحه) سلول های اپیتلیال لوله رحمی گوسفند، مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، نمونه های تخمدان و رحم ازکشتارگاه صنعتی تهیه شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. سلولهای اپیتلیال مفروش کننده اویداکت، با استفاده از آنزیمتریپسین جداسازی و در محیط حاوی DMEM + ۱۰% FBS کشت داده شد. هویت این سلول ها با توجه به مورفولوژی اپیتلیالی، و نیز بیان ژن اختصاصی اپیتلیال (CDHI) مورد تایید قرار گرفت. برای تهیه سکرتوم، محیط کشت سلولهایی کهبطور کامل کف پلیت را فراگرفته بودند، با محیط TCM تعویض شده و این محیط، پس از ۴ ساعت جمع آوری شد. مجموعه های کومولوس_تخمک (COC) با استفاده از سرنگ از تخمدان ها جداسازی و به دررون قطره های محیط بلوغ منتقلشدند. ۸۸ درصد از محتوای قطره های بلوغ، با سکرتوم سلولهای اپیتلیال مشتق از اویداکت جایگزین شد. پلیت حاویCOC ها به مدت ۲۴ ساعت درون انکوباتور با شرایط دمای ۳۸ درجه سلسیوس، رطوبت ۹۵ درصد، و کربن دی اکسید ۵ درصد قرار گرفت. سپس، بلوغ COC ها با دو روش مورد ارزیابی قرار گرفت. روش اول، بررسی میزان گسترش سلول هایکومولوس (مشاهده با میکروسکوپ اینورت و تهیه تصاویر دیجیتال) بود. روش دوم، مقایسه میزان بیان یکی از ژن های موثردر مسیر بلوغ تخمک (GDF۹) (با روش Real-time PCR) در COC های بلوغ یافته در محیط حاوی سکرتوم و محیط فاقد سکرتوم بود. نتایج حاصل از هر دو روش، تایید کننده تاثیر سکرتوم اپیتلیال اویداکت، در بهبود بلوغ COC ها بود.

نویسندگان

پرشنگ کریم پور

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده فناوری های نوین زیستی، دانشگاه زنجان - دکتری تخصصی ژنتیک مولکولی، پژوهشگر پسادکتری، پژوهشکده فناوری های نوین زیستی، دانشگاه زنجان

مریم خالقی

کارشناس ارشد بیوسیستماتیک جانوری، پژوهشکده فناوری های نوین زیستی، دانشگاه زنجان

الهه غلامیان

استادیار بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوری های نوین زیستی، دانشگاه زنجان

عباس بهاری

استادیار ژنتیک مولکولی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه زنجان