ارزشیابی میزان اثربخشی آموزش در سیستم مدیریت یادگیری الکترونیکی دانشگاه تبریز براساس مدل شبکه تحلیل ارزشمندی - رضایت مندی

پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی میزان اثربخشی آموزش در سیستم مدیریت یادگیری الکترونیکی دانشگاه تبریزبراساس مدل شبکه تحلیل ارزشمندی - رضایت مندی در شرایط کرونایی انجام گرفت. روش این پژوهش، توصیفیو از نوع پژوهش ارزشیابانه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی دانشگاه تبریز در نیمسال دوم ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ به تعداد ۷۶۳ دانشجو بودند که از این تعداد جامعهبراساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی- مورگان و براساس روش نمونه گیری طبقه ای ساده تعداد ۲۵۶ نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته برای گردآوری داده استفاده شد. روایی این پرسشنامهبه تایید متخصصان رسید و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای ارزشمندی ۹۳ / ۰ وبرای رضایت مندی ۹۶ /. برآورد شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T تک نمونه ای، ضریب همبستگیپیرسون و شبکه تحلیل ارزشمندی-رضایت مندی لوی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان ارزشمندی (اهمیت)همه عوامل/ ویژگی های سیستم آموزش الکترونیکی بیشتر از حد متوسط می باشد و میزان رضایت مندی از اکثرعوامل/ ویژگی ها (به جز عوامل دسترسی، پشتیبانی و نگرش) بیشتر از حد متوسط میباشد. همچنین، نتایج نشانداد دو سازه ارزشمندی و رضایت مندی سازههای مستقلی هستند. در نهایت، نتایج نشان داد که براساس مدلتحلیل شبکه ارزشمندی– رضایت مندی؛ بعد محتوا، شیوه ارائه محتوا، تعامل، ارزشیابی و بازخورد، و ویژگی هایفردی در چارک اثربخش (Q۲)؛ بعد دسترسی در چارک اثربخش (Q۲) و بخشی نیز در چارک پیشرفت (Q۱)،و بعد زیرساخت، پشتیبانی و نگرش در چارک پیشرفت (Q۱) قرار دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، سیستم مدیریت یادگیری ، ارزشمندی ، رضایت مندی