پیش بینی انگیسش تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی و پیوند با مدرسه در بین دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قم

هدف پژوهش حاضر پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس سرمایه روانشناختی و پیوند با مدرسه در بین دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قم بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول بود. برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش و همچنین شرایط و محدودیت های پژوهشگر تعداد ۲۰۰ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول شهر قم به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد و در سطح استنباطی به منظور بررسی رابطه انگیزش تحصیلی با پیوند با مدرسه و سرمایه روانشناختی از رگرسیون چندگانه استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر(۱۹۸۱)، سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) و پیوند با مدرسه رضایی شریف و همکاران (۲۰۱۴) بود. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ضریب همبستگی چندگانه برای ۲۰۰ داده بین متغیرهای انگیزه تحصیلی، سرمایه روانشناختی و پیوند با مدرسه برابر با ۰/۲۲۱ است. ضریب تعیین برابر با ۰/۴۹ می باشد. به عبارتی ۴/۹ درصد از واریانس انگیزه تحصیلی از طریق سرمایه روانشناختی و پیوند با مدرسه قابل پیش بینی است. همچنین مدل استفاده شده در پیش بین انگیزه تحصیلی معنادار است و متغیرهای پیش بین قادرند ۰/۰۴۹ از متغیر ملاک را تبیین کنند. مقدار بتا برای سرمایه روانشناختی برابر ۰/۲۲۳ و این مقدار برای پیوند با مدرسه فقط ۰/۰۰۶ است. این مقادیر نشان می دهد سرمایه روانشناختی سهم بگانه قوی تری را در پیش بینی انگیزه تحصیلی دارد. در مدل، فقط سرمایه روانشناختی با انگیزه تحصیلی رابطه معنی داری دارد به طوری که به ازای یک واحد تغییر در متغیر سرمایه روانشناختی،۰/۲۲۳ تغییر در انگیزه تحصیلی ایجاد می شود. در بین مولفه های سرمایه روانشناختی، بزرگترین مقدار بتا مربوط به امیداری و برابر با ۰/۲۳۱ است. این مقدار نشان می دهد مولفه امیدواری سهم یگانه قوی تری در پیش بینی انگیزه تحصیلی دارد. بنابراین می توان از سرمایه روانشناختی دانش آموزان برای پیش بین انگیزه تحصیلی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، سزمایه روانشناختی ، پیوند با مدرسه