رابطه صفات شخصیتی ، مهارگری زناشویی و تعارض زناشویی در زنان متقاضی طلاق شهرستان آمل

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه صفات شخصیتی ، مهارگری زناشویی و تعارض زناشویی در زنان متقاضی طلاق شهرستان آملبود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق شهرستان آمل ارجاع شده بهمراکز روان شناختی بوده اند. از جامعه مزبور ۱۵۰ نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پنج عاملیشخصیت نئو ، پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی ذاکر و براتی، و مقیاس مهارگری زناشویی امینی و همکاران گرداوری گردید.یافته ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد از بینصفات شخصیتی ، روان رنجور خویی (β=۰/۳۵۳, p<۰/۰۱)، به صورت مثبت و توافق پذیری (β=۰/۲۱۱, p<۰/۰۱) به صورتمنفی و معنادار تعارض زناشویی را در زنان متقاضی طلاق پیش بینی می کنند. همچنین از بین مولفه های مهارگری زناشویی(مهارگری هیجانی (β=۰/۱۷۱, p<۰/۰۵)، بی توجهی (β=۰/۲۴۱, p<۰/۰۱)، و خشونت (β=۰/۲۱۲, p<۰/۰۱) به صورت مثبت ومعنادار پیش بین تعارض زناشویی در زنان متقاضی طلاق بودند. براین اساس در مداخلات روان شناختی متقاضیان طلاق، توجه بهصفات شخصیتی و مهارگری زناشویی اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

طلاق ، تعارض زناشویی ، صفات شخصیتی ، مهارگری زناشویی