اثربخشی مشاوره گروهی شناختی -رفتاری بر طلاق عاطفی و تنیدگی زناشویی در زوجین شاغل شهر بندرعباس

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مشاوره گروهی شناختی -رفتاری بر طلاق عاطفی و تنیدگی زناشویی در زوجین شاغل شهر بندرعباس بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین شاغل شهر بندرعباس که به مراکز مشاوره ی این شهر جهت اقدامات تشخیصی و درمانی مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود، و ۳۰ نفر نمونه در دو گروه آزمایش (۱۵) و گروه گواه (۱۵) به صورت در دسترس گمارده شد. ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) و پرسشنامه تنیدگی زناشویی اورت گومر و همکاران (۱۹۹۸) بود. اعضای گروه آزمایش در جلسات آموزشی رویکرد شناختی- رفتاری به مدت ۸ جلسه، هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه، شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. یافته های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که درمان به شیوه شناختی- رفتاری بر تنیدگی زناشویی (۵۳۷/۰=F) و طلاق عاطفی (۵۵۴/۰=F) زوجین شاغل موثر است. بنابراین نتیجه گرفته شد درمان به شیوه شناختی- رفتاری بر طلاق عاطفی و تنیدگی زناشویی در زوجین شاغل کارآمد بوده است.

کلیدواژه ها:

شناختی- رفتاری ، طلاق عاطفی ، تنیدگی زناشویی ، زوجین شاغل.