اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر عزت نفس و امید به زندگی معلولین جسمی حرکتی

در سال۲۰۲۱ آمار معلولین جهان به بیش از ۱میلیارد نفر رسیده و سهم ایران از این میزان حدود ۸ میلیون نفر است. معلولیت به عنوان یک حقیقت غیر قابل تغییر، زمینه های مختلفی از زندگی را دستخوش تغییرات قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر عزت نفس و امید به زندگی معلولین جسمی-حرکتی است. جامعه ی پژوهش، معلولین جسمی حرکتی، عضو موسسه ی خیریه معلولین جسمی حرکتی شهرضا، به تعداد۴۰۰ نفر می باشند. ۴۰ نفر از معلولین این موسسه از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش مداخلات ۸ جلسه ای هیپنوتراپی شناختی رفتاری را به صورت انفرادی دریافت کردند. ابزار پژوهش در پیش آزمون و پس آزمون شامل پرسشنامه عزت نفس آیزنک (۱۹۷۶)، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱)، بود. نتایج با نرم افزار spss۲۶ از طریق تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان می دهد؛ عزت نفس و امید به زندگی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به میانگین گروه گواه، افزایش معناداری را داشته و میزان تاثیر به ترتیب برابر ۰۵/۰ و۱۷/۰ می باشد. در نتیجه هیپنوتراپی شناختی رفتاری می تواند به طرز معناداری سبب افزایش عزت نفس و امید به زندگی در بین معلولین جسمی حرکتی شود.

کلیدواژه ها:

هیپنوتراپی شناختی رفتاری ، عزت نفس ، امید به زندگی ، معلولین جسمی حرکتی.