اثر نانو ذرات طلای سنتز شده توسط میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص های استرس اکسیداتیو در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی تغذیه شده با غذای پرچرب

مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت نانو ذرات طلا و میکروجلبک اسپیرولینا در داروسازی، بررسی تاثیر آن ها در حیطه های مختلف زیست پزشکی بسیار ضروری می نماید. این تحقیق با هدف بررسی اثر  نانو ذرات طلای سنتز شده توسط میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص های استرس اکسیداتیو در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی تغذیه شده با غذای پرچرب، صورت گرفته است.مواد و روش ها: به وسیله عصاره آبی اسپیرولینا پلاتنسیس، بیوسنتز نانو ذرات طلا صورت پذیرفت. در ادامه آزمایش، ۳۰ موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی  به پنج گروه تقسیم گردید که شامل گروه کنترل که با غذای پلت استاندارد تغذیه شدند، گروه مدل که با رژیم غذایی پرچرب و بدون هیچ گونه درمانی تغذیه شدند و سه گروه آزمایشی دیگر که همراه با رژیم غذایی پرچرب از نانو ذرات بیوسنتز شده در دو دوز بالا و پایین و گروهی که فقط با میکرو جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند.نتایج: طبق نتایج، در طول موج ۵۴۰ نانومتر و در دمای ۴۰ درجه سانتی گراد، سنتز بهینه به ثبت رسید و شکل نانو ذرات کروی بوده است. این مطالعه افزایش قابل توجهی را در میزان SOD، GPx، و CAT در گروه های HFD+The Au-Sp (دوز بالا) و HFD+Spirulina در مقایسه با گروه مدل نشان داد. میزان مالون دی آلدهید در هر دو گروه HFD+The Au-Sp (دوز بالا) و HFD+Spirulina در مقایسه با گروه مدل به طور قابل توجهی کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است که عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس، منبع زیستی مناسبی برای سنتز نانو ذرات طلا است و این محصول را برای مصارف پزشکی در موقعیت ایده آل قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات طلا ، میکرو جلبک دریایی ، بیوسنتز ، آنزیم های اکسیداتیو ، کاتالاز