نظریه مساهمت ابتدایی در سود تحول در مفهوم شرکت و بستری برای تحقق بانکداری اسلامی

در نظر مشهور فقهای امامیه شرکت مترادف با اشاعه است، یعنی امتزاج حقوق و مالکیت ها به نحوی که قابل تمییز نباشد، که ممکن است به سبب اختیاری مانند عقد، حیازت ، مزج ویا سبب قهری مانند ارث، امتزاج و مانند آن حاصل شود، در این صورت موضوع محدود به مواردی است که اشاعه در آن ممکن باشد ولذا مواردی چون شرکت در دیون، منافع ، اعمال و اعتبارات که از قضا دراقتصاد و بانکداری امروز رایج است از حیطه شرکت خارج می شود، اما آیا تراضی دو طرف می تواند سبب اشاعه و شرکت باشد؟ وآیا تحقق شرکت بدون اشاعه امکان پذیراست؟ یا طبق نظریه سنتی اشاعه در تحقق شرکت معتیر است؟ پژوهش حاضر کوشیده است به این سوال پاسخ بگوید و با مطالعه در اقوال فقهاء به روش استقراء و تحلیل داده ها به این نتیجه رسیده است که مفهوم شرکت در اندیشه فقهای امامیه متحول ومتکامل شده است و در باور متاخرین اشاعه در تحقق شرکت شرط نیست و بلکه مساهمت ابتدایی در سود بدون امتزاج اموال کافی است.با پذیرش این مفهوم از شرکت چالش های پیش روی نظریه سنتی شرکت برطرف شده و بستری نو برای تحقق بانکداری اسلامی فراهم می شود

کلیدواژه ها:

اشاعه ، شرکت ، شرکت عقدی ، مساهمت ابتدایی در سود ، بانکداری اسلامی