مواجهه با تنهایی اگزیستانسیالیستی از منظر شمس تبریزی بر اساس دیدگاه اروین یالوم

مسئله اصلی مقاله حاضر که به شیوه توصیفی - تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای فراهم آمده عبارتست از چهار ترس نهایی اگزیستانسیالیسم معاصر که سبب اضطراب در آدمی می شود. این اضطرابها عبارتند از آزادی ، پوچی ، مرگ و تنهایی . اگزیستانسیالیسم گرایشی فلسفی با محوریت وجود انسانی است که می گوید انسانها برای تعیین سمت وسوی زندگی خود از اراده آزاد برخوردارند. از نظرگاه این رویکرد فلسفی ، مسئولت ی فردی است که معنا را خلق می کند و مداخله قدرت مسلط یا مذهب در تعیین آنچه مهم ، ارزشمند یا اخلاقی خوانده می شود، هیچ جایگاهی ندارد. اروین یالوم سعی کرده است دغدغه های وجود آدمی از جمله تنهایی را که به مشکلاتی در زندگی منجر می شود، مورد بررسی قرار دهد و درصدد یافتن راه حل برای آنهاست . مسئله اصلی این نوشتار آن است که با بررسی چیستی و انواع تنهایی و تنهایی از نگاه شمس تبریزی با واکاوی در منقولات و شیوه زیست شمس به الگوی سفر او دست یابد و روشهای مقابله با معضل تنهایی را با تکیه بر رویکرد اگزیستانسیالیستی ارائه کند. از برآیند مقاله چنین دریافت می شود که سفر بهترین موقعیت مرزی منتخب در جهان زیسته شمس و مهم ترین ماحصل زندگی او درک مفهوم تنهایی است . مهم ترین پرسش پیش روی آن است که آیا تنهایی بشر امروز از جنس تنهایی شمس تبریزی است ؟

کلیدواژه ها:

اگزیستانسیالیسم ، تنهایی ، اروین یالوم ، تنهایی اگزیستانسیال ، شمس تبریزی .