ضابطه مندی و سنجه های فعالیت سیاسی روحانیان در عرصه تبلیغ

چگونگی رفتار و فعالیت سیاسی طلاب در عرصه تبلیغ، از اموری است که تبیین آن، صحت و کارآمدی رفتار آنان را می تواند تضمین کند بر تاثیرگذاری آن نسبت به مخاطبان شان بیافزاید. طلاب ضمن اینکه باید آگاهی خویش نسبت مباحث عرصه سیاست را افزایش دهند، سزاوار است نسبت به ضابطه مندی رفتار خویش اهتمام ورزند و این رفتار را در گرو اموری شرعی، عقلی، اخلاقی و عرفی قرار دهند؛ چنان که این ضوابط در دو عرصه مبتنی بر سنجه های کلانی (به مثابه راهبرد) همچون اخلاق مداری، هدایت گری، جامع نگری و اخلاق محوری می تواند انجام شود و در ذیل این سنجه های کلان، رفتارشان را ذیل راهکارهایی مبتنی بر بصیرت ورزی، موقعیت سنجی، خستگی ناپذیری و امیدبخشی به انجام رسانند. تحقیق حاضر ضمن پرسش از ضابطه مندی و سنجه های فعالیت سیاسی طلاب در عرصه تبلیغ، تحلیل و بررسی منابع عقلی، دینی و معرفتی، ضابطه مندی و سنجه های حاکم بر عرصه فعالیت سیاسی برای مبلغان دینی را مد نظر قرار می دهد و بر اساس روش توصیف و تحلیل، بر این مدعا تاکید می کند که تقید رفتارهای تبلیغی به سنجه های شرعی، عقلی و عرفی در قالب سنجه هایی راهبردی و راهکارهایی متناسب با آن راهبردها، ضمن اینکه بر تاثیرگذاری و کارایی فعالیت سیاسی طلاب می افزاید، می تواند اقبال مردم به روحانیت را افزایش دهد و نفوذ کلام و منطق آنان در حوزه تبلیغ را افزایش بخشد.

کلیدواژه ها:

ضابطه مندی ، سنجه ها ، فعالیت سیاسی ، تبلیغ ، روحانیت ، اخلاق