روند اثرگذاری کمالگرایی منفی بر خشم دوران نوجوانی

نوجوانی دوره رشدی بنیادی است که نوجوان در این دوره به دنبال ایجاد یک حس واضح و منسجم از هویت و یافتن جایگاه خود در جامعه است. نوجوان تلاش دارد با تمایز بین خود درونی و دنیای بیرونی، زندگی خویش را هدفمند نماید. نوجوانی دوره ی فرایند تدریجی حرکت به سمت خودپنداره منسجم است، اما گاهی با آشفتگی در سازگاری روبرو می شود و او را دچار سردرگمی و احساس منفی نسبت به خود می کند. نوجوانی که میل به معیارهای شخصی بالا، عملکرد مطلوب و تلاشی برای بی عیب بودن دارد، گرایش به ارزیابی های منتقدگرانه از خود و دیگران می یابد؛ این اختلاف بین خود واقعی و خود ایده آل و سطح دستیابی به هدف و آرمان های بالای آنها، می تواند دلیل کمالگرایی باشد. لذا دوران نوجوانی دوره کلیدی آغاز کمالگرایی ناسازگارانه و منفی است. تغییرات هیجانی از پیامدهای اصلی کمالگرایی منفی است که در خودارزشمندی و روابط میان فردی و اجتماعی موثر است. اگر حس عزت نفس و کیفیت روابط بین فردی در نوجوانی به مرور کاهش یابد، دربزرگسالی فرد را از موقعیت های مختلف زندگی و شغلی دور و ناکام می گذارد، فرد را مستعد انواع بیماری های روانی و جسمی می نماید. نوجوانی یکی از دورانی است که به دلیل دغدغه های هویتی، تغییرات شخصیتی و هیجانی نیز رخ می دهد که پرخاشگری و خصومت را هم افزایش می دهد. وقتی نگرانی ها از کامل بودن و خودانتقادی در انجام تکالیف فردی و تحصیلی ایجاد شود خشم را در نوجوانی افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

نوجوانی ، کمالگرایی منفی ، خشم.