بررسی تاثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و فاکتورهای رشد بر روی تکثیر سلولهای بنیادی خونساز بندناف در محیط آزمایشگاه

مقدمه: خون بندناف یکی از مهمترین منابع سلولهای بنیادی خونساز(HSCs) است، اما متآسفانه تعداد محدود آنها در واحدهای خون بندناف استفاده از این منبع را در پیوند سلولهای بنیادی برای بزرگسالان محدود نموده است. یکی از روشهای بکار گرفته شده برای غلبه بر این مشکل ، تکثیر سلولهای بنیادی خونساز در محیط کشت است که میتوان علاوه بر فاکتورهای رشد افزودنی از عواملی مانند سلولهایی بنیادی مزانشیمی (MSCs) به عنوان لایه Feeder برای تکثیر ex vivo سلولهای بنیادی خونساز استفاده نمود. روش کار: سلولهای CD۳۴+ در دو شرایط مختلف کشت داده شدند شامل : ۱) کشت سلولهای CD۳۴+ در محیط فاقد سرم (Stemspan ) و در حضور فاکتورهای رشد ۲) کشت سلولهای CD۳۴+ بر روی لایه فیدر سلولهای مزانشیمی در محیط حاوی فاکتورهای رشد. محیط های کشت پس از ۸ روز از لحاظ مارکر سطحی CD۳۴، تعداد کل سلولهای هسته دار (TNCs) و آزمون کلونی زایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین تعداد سلولهای CD۳۴⁺ و TNCs در محیط اول به ترتیب ۹/۱± ۸/۱۰ ، ۳± ۲/۳۲ برابر و در محیط دوم به ترتیب۳/۷± ۹/۴۰ ، ۱/۸± ۵/۶۳ برابر بود. اختلاف تعداد سلولها در دو محیط در روز پایانی کشت نسبت به تعداد سلولها در روز صفر (قبل از تکثیر) معنی دار بود (۰۵/۰‍P<). نتیجه گیری: بکار گیری فاکتورهای رشد و و سلول های بنیادی مزانشیمی بصورت همزمان در محیط های کشت میتواند به ازدیاد HSCs در محیط آزمایشگاه کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

Hematopoietic stem cell ، Mesenchymal stem ، Cord blood ، سلول بنیادی خونساز ، سلول بنیادی مزانشیمی ، خون بند ناف