استفاده از هوش مصنوعی در ارزیابی خطای انسانی در هنگام کار

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 103

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HSEBCNF07_021

تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1402

چکیده مقاله:

ارزیابی خطای انسانی در هنگام کار از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به جنبه های اقتصادی و انسانی خطاها، کارفرمایان به دنبال روشهایی برای کاهش و پیشگیری از خطاها و افزایش بهره وری در محیط کار میباشند. به منظور حل این چالش، استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در ارزیابی خطاها رو به افزایش است. در این مرور، به بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در محیط کار و روشهای استفاده از آن برای ارزیابی خطای انسانی می پردازیم . از جمله کاربردها آن میتوان به سیستمهای خودکاری که توانایی تشخیص خطاها در عملکرد انسان را دارند، اشاره کرد. این سیستمها با استفاده از الگوریتمهای یادگیری ماشینی میتوانند الگوهای عادتی انسان را شناسایی کرده و هشدارهایی را فعال کنند تا خطاها را به حداقل برسانند. علاوه بر این، استفاده از هوش مصنوعی در مدلسازی و شبیه سازی رفتار انسانی در محیط کار به بررسی عوامل موثر بر رفتار خطازا و ادارک خطا توسط انسان میپردازد. براساس نتایج این مدلها، میتوان اقداماتی برای پیشگیری از خطاها یا بهبود روشهای کار ارائه کرد. در پژوهش های انجام شده در این حوزه، مزایا و محدودیتهای استفاده از هوش مصنوعی در ارزیابی خطای انسانی مشخص شده است. برخی از مزایا شامل توانایی شناسایی دقیقتر و سریعتر خطاها، کاهش خطاهای عمدی و تصادفی، بهبود کارایی عملیاتی و افزایش ایمنی محیط کار است. اما همچنین نیاز به داده های آموزشی بزرگ، پیچیدگی در برنامه ریزی و بررسی سیستمها، مسائل اخلاقی و حریم خصوصی افراد نیز از جمله محدودیتهای موردنیاز است. در نتیجه، بهطورکلی استفاده از هوش مصنوعی در ارزیابی خطای انسانی در هنگام کار میتواند بهبود قابل توجهی در بهرهوری، ایمنی و کاهش خطاها به ارمغان بیاورد. با توجه به مزایا و محدودیتهای این روش، ضرورت تحقیقات بیشتر در این زمینه نیز احساس میشود.

نویسندگان

نسیم اصلانی

استادیار رشته مدیریت اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان،خرم آباد؛ ایران