آماده سازی داربست های سه بعدی سلول زدایی شده به عنوان مدلی برای مهندسی بافت و ارزیابی عملکرد آنها با استفاده از بافت بلاستما در شرایط آزمایشگاهی

مهندسی بافت براساس سه ترکیب اصلی بافت های بیولوژیکی شامل داربست، سلول و عوامل رشد بنیان نهاده شده است. داربست های زیستی مشتق از بافت ها و اندام های سلول زدایی شده به طور موفقیت آمیزی در مهندسی بافت مورد استفاده قرار گرفته اند. مطالعات سلول زدایی بیانگر آن است که داربست های طبیعی حاصل از بافت های سلول زدایی شده، با حفظ ترکیبات اصلی می توانند بستر مناسبی برای بررسی رفتارهای سلولی باشند و آماده سازی چنین داربست هایی بخش مهمی از پژوهش های آتی دانش زیست شناسی خواهد بود که می تواند کاربردهای گسترده ای در دانش پزشکی ترمیمی و مهندسی بافت داشته باشد. بافت بلاستما که طی روند ترمیم زخم در برخی از موجودات ایجاد می شود؛ دارای سلول هایی با قابلیت تکثیر و تمایز، مشابه سلول های جنینی است و می تواند مدل مناسبی را برای بررسی برهم کنش ها و رفتارهای سلولی در شرایط آزمایشگاهی فراهم نماید. در این مقاله مروری به بیان روش های آماده سازی داربست های سه بعدی مشتق از ماتریکس خارج سلولی بافت های مختلف از قبیل غضروف، استخوان، لثه، آئورت، مثانه و ارزیابی عملکرد آنها با استفاده از بافت بلاستما پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

۳D natural scaffolds ، Tissue engineering ، Decellularization ، Blastema tissue ، Regenerative medicine ، داربست های طبیعی سه بعدی ، مهندسی بافت ، سلول زدایی ، بافت بلاستما ، پزشکی ترمیمی