پیش بینی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و پرخاشگری با نقش هوش هیجانی در دانش آموزان

هدف پژوهش پیشبینی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و پرخاشگری با هوش هیجانی در دانش آموزان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ناحیه یک مدارس متوسطه شهر ساری به تعداد ۶۸۲۳ نفر بود. نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۶۱ نفر تعیین شد که از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (۱۹۸۰)، الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) و پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار توسط اساتید تایید شد. پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای هوش هیجانی(۸۷/۰ )؛ الگوهای ارتباطی خانواده (۸۴/۰) و پرخاشگری (۷۹/۰) تعیین گردید. از آمار توصیفی میانگین ، فراوانی ، درصد و انحراف استاندارد برای توصیف متغیر ها در جامعه تحقیق استفاده گردید. در سطح آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانواده و پرخاشگری با هوش هیجانی در دانش-آموزان دبیرستان شهر ساری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، پرخاشگری ، هوش هیجانی ، دانش آموزان