بررسی بیشینه دریفت قائم منطبق بر سطوح عملکرد قاب خمشی فولادی تحت خرابی پیشرونده

خرابی پیش رونده معمولا به گسترش یک آسیب موضعی اولیه در درون سازه که همانند یک واکنش شیمیایی زنجیره ای منجر به فروپاشی جزئی و یا کلی سازه می شود، اطلاق می گردد. مطالعات صورت گرفته در رابطه با خرابی های سیستم های سازه ای در سالهای اخیر، اهمیت پدیده ی خرابی پیشرونده ناشی از بارگذاری غیرعادی همچون ضربات تصادف، زمین لرزه، انفجار، زلزله و... را مشخص می سازد. در آیین نامه های مدیریت تعمیرات کلی ایالات متحده و راهنمای وزارت دفاع ایالات متحده از دست رفتن ظرفیت باربری ستون به عنوان پدیده ای محتمل جهت بررسی عملکرد سازه در برابر بارگذاری غیرعادی، در نظر گرفته شده است. در این تحقیق ابتدا یک سازه فولادی با سیستم قاب خمشی فولادی ۹ طبقه به صورت سه بعدی طراحی شد سپس ستون در ترازهای مختلف و موقعیت های مختلف در پلان حذف و با استفاده از راهنمای وزارت دفاع ایالات متحده و انتخاب روش مسیر جایگزین انتقال بار ، و با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی به بررسی بیشینه دریفت قائم و مقایسه با سطوح عملکردی مفاصل پلاستیک سازه ی مذکور در برابر خرابی پیشرونده پرداخته شده است. پس از بررسی کردن نتایج تحلیل مشاهده شد که بحرانی ترین حالت حذف ستون، حذف ستون گوشه است، در هر سه حالت حذف ستون گوشه، میانی و کناری، حذف ستون در طبقه آخر بحرانی ترین حالت را نسبت به تراز های پایین تر برای سازه بوجود می آورد، به عبارت دیگر با افزایش ارتفاع یعنی در طبقات بالاتر سازه نسبت به خرابی پیشرونده در اثر حذف ناگهانی ستون مستعدتر می شود. و همچنین حذف ستون گوشه در طبقات میانی و بالاتر سطح عملکرد ایمنی جانی را رد نموده و سازه معیارهای پذیرش را ارضا ننموده است، با افزایش ارتفاع سازه دریفت قائم دهانه ای که حذف ستون رخ داده، با افزایش روبرو شده است.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، قاب خمشی فولادی ، دریفت قائم ، روش مسیر جایگزین انتقال بار