شواهدی از گرانیتوییدهای نوع پترولوژی رگه های گرانیتی منطقه تکیه بالا (شمال شرق سنقر)A۲
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 3، شماره: 9
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 271
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-3-9_001
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
نفوذی بازیک، حدواسط و اسیدی متعددی در بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان شده اند. بیشتر این توده ها دارای ارتباط ژنتیکی با یکدیگر هستند اما برخی از آن ها به وسیله فرآیندهای ماگمایی خاصی شکل گرفته و از لحاظ ژئوشیمیایی متفاوت هستند. در منطقه تکیه بالا (شمال شرق سنقر) رگه هایی از جنس گرانیت وجود دارند که درون سنگ هایی با ترکیب دیوریت نفوذ کرده و از لحاظ ژئوشیمیایی کاملا متفاوت از دیوریت میزبان هستند. این رگه های گرانیتی آلکالی بوده و به سری ماگمایی شوشونیتی تعلق دارند. همچنین دارای ویژگی های ژئوشیمیایی گرانیتوییدهای نوع A مانند طبیعت متاآلومین (۹۶/۰-۹۹/۰=A/CNK)، محتوای بالای HFSE (ppm ۴۱۲-۱۹۲)، Zr (ppm ۴۲۰-۲۳۰)، FeOt/(FeOt+MgO) (میانگین ۸۹/۰) و K۲O (۸/۴-۲/۶ درصد وزنی) هستند. با توجه به غنی شدگی نسبی این نمونه ها در فعالیت های ماگمایی در طی مزوزوئیک و سنوزوئیک موجب جایگیری توده های عناصر Rb، K، Cs و Th در مقایسه با Nb و Ti، که شاخص سنگ های مناطق حاشیه ی قاره ای است و همچنین رژیم زمین ساختی پس از کوه زایی آن ها، می توان این گرانیت را جزو گرانیتوییدهای A۲ طبقه بندی کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرهاد آلیانی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
محمد معانی جو
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
میرمحمد میری
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :