تصمیم گیری مبتنی بر شاخص آسیب پذیری به منظور دستیابی به مدیریت پایداری زیست محیطی منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان نمدان، استان فارس)

دستیابی به مدیریت پایداری زیست محیطی منابع آب زیرزمینی، نیاز به دانش عمیقی از حال و وضعیت پیش بینی شده منابع آب زیرزمینی دارد. دراین تحقیق به منظور تصمیم گیری صحیح در راستای دستیابی به مدیریت پایدار (جنبه زیست محیطی) منابع آب زیرزمینی در آبخوان دشت نمدانواقع در استان فارس ایران، از یک مدل تصمیم شبیه سازی بهینه سازی با استفاده از کد عددی MODFLOW در یک برنامه مدیریتی ده ساله والگوریتم بهینه سازی جامعه مورچه ها بهره گرفته شده است. بدین منظور شاخص آسیب پذیری آبخوان، در راستای نزدیک شدن به پایداریزیست محیطی محدوده، مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان داد که با هدف قرار دادن این شاخص به منظور دستیابی به بهترین وضعیت پایداریزیست محیطی، تراز آبخوان به میزان ۹.۶۹ متر افزایش پیداکرده است. همچنین در این سناریو شاخص انعطاف پذیری، قابلیت اطمینان و پایداریآبخوان که به منظور ارزیابی انتخاب شده اند، نسبت به حالت پایه افزایش یافته اند؛ که نشانگر بهبود وضعیت آبخوان از لحاظ سایر معیارهای پایداری می باشد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، آسیب پذیری ، شبیه سازی بهینه سازی ، شاخص پایداری ، محیط زیست