بررسی تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان رو به پایین و رو به بالا)

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 228

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-11-3_004

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1400

چکیده مقاله:

روش های متفاوتی در تصفیه بیهوازی فاضلاب های غلیظ وجود دارد.  هدف تحقیق حاضر بررسی  تصفیه پذیری شیرابه کارخانه کمپوست شرکت کود آلی گیلان با استفاده از فیلترهای بیهوازی ( با جریان پایین رو و بالا رو) بوده است. به منظور اطلاع از نتایج تحقیقات مشابه مطالعاتی انجام گرفت که متاسفانه در زمینه تصفیه شیرابه کارخانه کمپوست با فیلترهای بیهوازی مطلبی به دست نیامد. سپس تحقیق حاضر در طول مدت ۱۲ ماه در مقیاس فول اسکیل انجام گرفت و نهایتا از نرم افزار های مربوطه در رسم و تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. مدیای به کار رفته در راکتور از نوع سفال ساختمانی با سطح موثر ۸۷ بود. درصد ارتفاعی بستر در حدود ۳۳ % راکتورها و توالی راکتورها بترتیب با جریان رو به پایین و رو به بالا بود. متوسط غلظت COD ورودی به راکتورها در طول انجام تحقیق mg/l ۸۵۰۰۰ بود. راکتورها COD حداکثر ۱۴۰۰۰۰ و حداقل ۳۹۴۰۰ میلی گرم بر لیتر را نیز تجربه نمودند. pH شیرابه ورودی به راکتور توسط محلول شیرآهک خنثی گردیده  و متوسط دمای راکتور در طول انجام تحقیقoc ۲۵ بود. پارامتر های مورد بررسی در این تحقیق عبارتند از  میزان بازده حذفCOD، حداکثر میزان بارگذاری، تغییرات pH راکتور بیهوازی با بارگذاری های مختلف و حد بحرانی دما در راکتور بیهوازی. بهترین کارایی سیستم در تصفیه شیرابه در غلظت COD ورودی mg/l ۷۵۰۰۰ و زمان ماند هیدرولیکی ۱۱ ساعت و  OLR برابر KgCOD/m۳.d ۶/۴ بود که بیشترین بازده حذف COD برابر ۷/۹۷% به دست آمد. حداکثر بار آلی ورودی به راکتور بیهوازی برابرKgCOD/m۳.d ۱/۱۱  با COD ورودی mg/l ۷۵۰۰۰ بود که بازده حذف ۲/۸۶% به دست آمد. حداقل بار هیدرولیکی ورودی به راکتور بیهوازی در ابتدای راه اندازی راکتور ۳m۱ در روز و حداکثر آن نیز در حداکثر بازده حذف ۳m۴۰  CODدر روز بود. راه اندازی راکتورهای بستر ثابت با غلظت های پایین MLSS نیز امکان پذیر است         به طوری که در این تحقیق غلظت MLSS راکتور در ابتدا mg/l ۴۰۰ بود و رفته رفته با افزایش غلظت MLSS بازده راکتور در حذف COD نیز  افزایش یافت و به حد نهایی اش  یعنی۷/۹۷% رسید. البته در برهه ای از زمان اقدام به تلقیح راکتور با لجن کشتارگاه شد. حد بحرانی دما oc۱۹ تشخیص داده شد، به طوری که با پایین تر رفتن دما از این حد  بازده راکتور به شدت کاهش یافت و به حدود ۵-۴% رسید. راکتورهای با بستر ثابت توانایی تصفیه فاضلاب هایی(در این تحقیق شیرابه) با COD درحد mg/l ۱۴۰۰۰۰و بازده حذف COD  برابر۷/۹۷% را دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

امیر حسام حسنی

دانشیار، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

نادر مختارانی

استادیار، گروه مهندسی محیط زیست ،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس

اصغر بیات فرد

دانش آموخته، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران (مسئول مکاتبات)