همبرزایی عنصری و تعیین جایگاه سطح فرسایش نسبت به سطح کانی سازی بر اساس هاله های رو و زیر کانساری در اسکارن مس گودال، شمال اهر، شمال غرب ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 273
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-29-2_002
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
چکیده مقاله:
کانسار اسکارنی مس گودال در کرانه شمال شرقی توده باتولیتی شیورداغ، در شمال اهر، استان آذربایجان شرقی واقع است. توده نفوذی شیورداغ بخشی از کمربند ماگمایی البرز- آذربایجان- قفقاز کوچک بوده که به نوبه خود وابسته با قوس ماگمایی اقیانوس مزوتتیس است. در مرز این توده آذرینی با واحد آهکی- آهک مارنی، کانه زایی اسکارنی مس- آهن- مولیبدن (کالکوپیریت، پیریت، مولیبدنیت، مگنتیت و اسپیکولاریت) بیشتر در پهنه اگزو- اسکارن رخ داده است. همچنین، کانیهای برونزاد مس- آهن (مالاکیت، آزوریت و هیدروکسیدهای آهن) جانشین مجموعه کانیایی اسکارنی درونزاد شده است. بر پایه بررسیهای آماری انجام شده بر یافتههای مغزههای حفاری، عنصر مس دارای همبستگی بسیار خوب با نقره و همبستگی خوب با طلا و نیکل است و این عناصر همبرزایی عنصری در توده کانسنگی گودال بشمار میآیند. همچنین، بررسی هالههای زمین شیمیایی ضربی عناصر رو کانساری (Pb×Zn×Sb) و زیر کانساری (Cu×Ag×Ni) نشان دهنده هالههای بزرگتر و چشمگیرتر عناصر رو کانساری در افقهای سطحی است و هالههای بزرگتر عناصر زیر کانساری در افقهای پایینی توده کانسنگی دیده میشوند. بر این اساس، عملکرد فرسایش در جنوب غربی کانسار موجب قرارگیری توده کانسنگی در سطح کنونی شده است و به سمت شمال شرق، توده کانساری شواهد کانیسازی پنهانی را نشان میدهد. از سوی دیگر، با توجه به مقادیر کمینه و بیشینه شاخصهای منطقه بندی زمین شیمیایی (۲۷- ۰۰۱۶/۰) در سطح کنونی و ترازهای ارتفاعی دهانه گمانهها، توده کانساری دارای شیبی به سمت شمال شرق است.
کلیدواژه ها:
Copper skarn ، supra and sub- ore elements ، geochemical haloes ، Zonality Index ، Gowdal ، Shivardagh. ، اسکارن مس ، عناصر رو و زیر کانساری ، هاله زمین شیمیایی ، شاخص منطقه بندی ، گودال ، شیورداغ.
نویسندگان
بهاءالدین نخجوانی
گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران
علی اصغر کلاگری
گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران
سید غفور علوی
گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران
کمال سیاه چشم
گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :