روش بازرسی اجزای پل های بتنی

امروزه اجرای پروژه های عمرانی جدید در کشورهای در حال توسعه از عوامل پیشرفت و رشد اقتصادی آنها به شمار می رود، با این حال متاسفانه در این کشورها ، توجه به پایش و نگهداری مناسب و به موقع از ساخت و سازهای جدید ، برای مدیران یک مسئله غیر ضروری تلقی میشود. مهمترین نکته در تعمیر و نگهداری یک سازه استفاده مناسب از طول عمر مفید آن است. به عبارت دیگر با جلوگیری از خرابی های زود هنگام و یا آسیب های شدید سازهای میتوان از حداکثر ظرفیت سازه در عمر مفید طراحی شده برای آن، استفاده نمود. مهمترین ره آورد بازرسی و نگهداری یک سازه عمرانی، جلوگیری از صرف هزینه های زیادی است که تعمیرات سنگین و یا جایگزینی سازه (در صورت انهدام و خرابی شدید) در پی خواهد داشت . در بسیاری از موارد می توان با صرف هزینهای منطقی و در مدت زمان مناسب از تحمیل هزینه های بسیار بالای ناشی از تعمیرات اساسی و یا جایگزینی یک سازه جلوگیری به عمل آورد.
پل ها جزء بزرگترین و آسیب پذیرترین پروژه های عمرانی و همچنین عناصر کلیدی مسیر راه تلقی میشوند و احداث آنها نسبت به بقیه اجزای راه بسیار پرهزینه است . اعضای پل با گذشت زمان دچار فرسودگی و آسیب دیدگی شده و ترمیم، بازسازی و یا تعمیر آنها نیاز به بودجه سنگین دارد. با اعمال بازرسی زمان بندی شده و نگهداری به موقع می توان از تحمیل این هزینه ها جلوگیری به عمل آورد. به عنوان مثال در سازه یک پل، بازرسی، نگهداری و ترمیم به موقع سیستم درز انبساط می تواند از ورود آسیب های شدیدتر به عرشه پل جلوگیری نمود که نتیجه آن عدم تحمیل هزینه های تعمیراتی سنگین عرشه به متصدیان مرمت و نگهداری است. فرآیند نگهداری و مدیریت موثر پل ها بر پایه بازرسی صحیح و تعیین وضعیت موجود
هر عضو از سازه پل، استوار است. اطلاعات لازم از وضعیت پل توسط بازرسان و با استفاده از روشهای ارائه شده در این مجموعه تهیه می گردد.