اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر اساس رویکرد توانایی محور بر تاب آوری روانشناختی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت هاي ارتباطی بر اساس رویکرد توانایی محور بر تاب آوريروانشناختی دانش آموزان دوره متوسطه دوم اجرا شد. عملیات پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون بود.جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر دوره ي دوم متوسطه شهرستان لنگرود به تعداد 600 نفر که در سال تحصیلی 99-98مشغول به تحصیل بودند از این تعداد 80 نفر با استفاده از روش نمونه گیري خوشه اي تصادفی به عنوان گروه هاي کنترلو آزمایش انتخاب شدند براي سنجش متغیرهاي پژوهش از پرسش نامه تاب آوري کانر و دیوید سون (CD-RISC)(2003) استفاده شد و دانش آموزان گروه آزمایش در 6 جلسه 70 دقیقه اي مهارت هاي ارتباطی را آموزش دیدند. داده ها به روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخله مهارت هاي ارتباطی بر تاب آوريروانشناختی دانش آموزان گروه آزمایش مؤثر بوده است. بنابراین می توان اذعان داشت که آموزش مهارت هاي ارتباطی می-تواند به عنوان یک روش مداخله اي مؤثر بر افزایش تاب آوري روانشناختی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، تاب آوری روانشناختی ، رویکرد توانایی محور