سیدعلیرضا اسماعیلی - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آب- سازه های آبی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
مجید حیدری - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا همدان
سعید گوهری - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا، همدان،ایران

احداث نامناسب سازه های تقاطعی از جمله پل ها یکی از علل تشدید خسارات ناشی از وقوع سیلاب می باشد. در این پژوهش اثر پل های احداث شدهدر مسیل زرکش بر تغییر عمق، سرعت و پهنه های سیل گیر این مسیل با دوره بازگشت ۲۵ الی ۲۰۰ سال در دو حالت وجود و عدم وجود پل ها وهمچنین تغییرات عرضی بستر و افزایش پهنه سیل با استفاده از مدل Ras Mapper مورد بررسی قرار گرفته است. بدلیل عدم وجود ایستگاه هیدرومتریدر مسیل زرکش، هیدروگراف سیل در دوره بازگشت های مختلف با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS تعیین شد. نتایج نشان داد که درصورت وقوع سیل با دوره بازگشت ۵۰ سال و بیشتر پل های موجود سبب افزایش پهنه سیلاب شده بنحوی که ارتفاع آب در بالادست پل شماره ۱ و۲ به ترتیب، ۳۷ و ۶۱ درصد افزایش می یابد و پهنه سیلاب نسبت به شرایط عدم وجود سازه به میزان ۵۴ و ۸۹ درصد افزایش می یابد.

سیلاب ،سازه های تقاطعی، مسیل، HEC-HMS ، Ras Mapper